χαλκόφιλος

-η, -ο, Ν

φρ. «χαλκόφιλα στοιχεία»

(γεωχ.) στοιχεία που παρουσιάζουν τόσο μεγάλη χημική συγγένεια με το θείο, δηλαδή έχουν την τάση να σχηματίζουν ενώσεις ή κράματα με αυτό, ώστε σε ένα τήγμα απαντούν κυρίως με τη μορφή σουλφιδίων.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. νεολατ. chalcophile < χαλκ(ο)-* + -φιλος*].